ကၽြန္မလည္း လူပဲမို႔

ကဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
မေမးေတာ႔လည္း အတယ္
ေမးေတာ႔လည္း နတယ္

ၿပန္မေၿပာေတာ႔လည္း ထိုင္းတယ္
ၿပန္ေၿပာေတာ႔လည္း ရိုင္းတယ္

တက္ၾကြေတာ႔လည္း မုန္းတယ္
မတက္ၾကြေတာ႔လည္း တုံးတယ္

ၿမန္ၿမန္လုပ္ေတာ႔ ပ်ာတယ္
ေႏွးေႏွးလုပ္ေတာ႔ ၾကာတယ္

၀ိေရာဓိေတြၾကား
ေလွ်ာက္သြားရင္း
ကၽြန္မအေၾကာင္း
သူမ်ားေတြကေၿပာ
သူမ်ားေတြအေၾကာင္း
ကၽြန္မက ေၿပာ
ဒီလိုနဲ႔ပဲ
တစ္ရက္တစ္ရက္
အေတာမသတ္ႏိုင္္ဘူး။

တစ္ခါ တစ္ခါ
သူမ်ား ပါးစပ္မွာလမ္းဆံုး
ကၽြန္မက ခပ္တုံးတံုးၾကီး။

တစ္ခါ တစ္ခါ
ဘာမွ မေမးပဲထိုင္ေတာ႔
ဆရာၾကီး စတိုင္ဆိုပဲ။

တစ္ခါ တစ္ခါ
ထေမး မိေတာ႔
ဒါေလးေတာင္ မသိဘူးလား
သူမ်ားေမးၿပီးသားတဲ႔။

တစ္ခါ တစ္ခါ
တက္ၾကြေနၿပန္ေတာ႔
မ်က္စိရႈပ္ေအာင္
အပိုေတြ လုပ္ေဆာင္သတဲ႔။

တစ္ခါ တစ္ခါ
ၿပန္မေၿပာမိေတာ႔
မေလးမစား
ကေလးကလားဆန္တယ္ဆိုပဲ။

တစ္ခါ တစ္ခါ
ၿပန္ေၿပာမိေတာ႔
ႏႈတ္သီးေကာင္းလွ်ာပါး
ေနာင္ၾကဥ္သြားေအာင္
လုပ္ထားဦးမတဲ႔။

တစ္ခါ တစ္ခါ
ၿမန္ၿမန္လုပ္ေတာ႔
ခဏေလးနဲ႔
ခ်က္ခ်င္းၿပီး
နင္႔ဟာက
အညံ႕စားၾကီးဆိုပဲ။

တစ္ခါ တစ္ခါ
ေႏွးေႏွးလုပ္ေတာ႔
ဒီလိုပံုနဲ႔
မိုးခ်ဳပ္ေတာ႔မတဲ႔။

ကဲ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ
ကၽြန္မလည္း လူပဲမို႔
တစ္ခါ တစ္ခါ
သူမ်ားကိုၾကည္႔
မေကာင္းေၿပာမိ တာပါပဲ။